December-2021
Hoe is het nu met het kleine jongetje?
Twee maanden geleden was het kleine jongetje in het tehuis bij oma op bezoek. Oma was twee dagen eerder pijnlijk gevallen, op haar gezicht. Het jongetje schok erg want het hele gezicht van oma was bont en blauw van de bloeduitstortingen rond haar neus. Het zag er niet uit. Oma had hoofdpijn en jammerde. Het jongetje wilde haar op de een of andere manier helpen en vroeg “Oma, zal ik een lekker boterhammetje voor je maken?”. “Nee jongen, doe maar niet, het smaakt me niet meer, ik proef niets meer. Ook daarvan schrok hij. Ruikt u nog wel? Nee jongen, ik ruik niets meer. Kwam dit door de val? Nee, het kwam niet door de val. Toen oma twee dagen later getest werd, bleek de uitslag positief. Oma had Corona.
Het jongetje werd er heel bang van. Sowieso dacht hij dat hij oma ziek gemaakt had. De doctor had hem toen, een half jaar eerder, gezegd: Je wilt je oma toch niet doodmaken? Nee dat wilde hij niet, en heeft zich toen laten prikken. Oma was ook geprikt, zelfs twee keer en toch heeft ze nu Corona.
Oma was niet de enige in het tehuis. Op de gang zag het jongetje op meerdere deuren A4-tjes hangen, allemaal met de tekst: “besmet – verpleging”. Oma zei dat er nog 50 andere ouderen waren met Corona, allemaal dubbel gevaccineerd. Toen Oma geen bezoek meer mocht ontvangen klaagde ze aan de telefoon over eenzaamheid. Eenzaamheid was de ergste Coronaklacht die ze had. Oma wilde dood. Als dat gebeurt was, was ze gestorven in eenzaamheid.
Oma heeft het overleefd. Omicron is niet zo dodelijk. Binnenkort krijgt ze de booster. Het kleine jongetje begrijpt het allemaal niet meer. Ze heeft nu Corona achter de rug, maar toch krijgt ze de booster. Als je Corona gehad hebt hoef je toch geen prik meer te nemen? En hij weet nu ook zeker dat Grote broer gelijk had: in de Pfizer-folder stond dat de vaccins voor 97% beschermen. Dat is niet waar. De vaccins beschermen helemaal niet.
De driedubbel gevaccineerde oma van het vriendinnetje is door de angstverwekkende Omikron-berichtgeving zo bang geworden dat ze zelfs met Kerst haar gevaccineerde kinderen en kleinkinderen niet wilde zien, uit angst voor besmetting. Zij zit niet in een tehuis en heeft geen Corona maar ondanks dat gaat ook deze oma een eenzame Kerst tegemoet. Toevallig of niet, ook de oma van het vriendinnetje was onlangs gevallen in haar kamer.
En het kleine jongetje zelf? Hij zit nu opnieuw thuis, net als toen. Maar nu dankzij de coronavariant Omikron en dus ondanks de prik, die niet echt heeft kunnen voorkomen dat hij opnieuw niet meer de klasgenootjes kan zien. Hij kijkt bedroeft door het raam naar buiten en mijmert over het woord Omikron. In zijn kinderlijke gedachten ziet hij alle besmette Omi’s in het tehuis gezellig, warm en met kroontjes op in een kringetje zitten. Ach ja, hij fantaseert maar wat, de werkelijkheid is geen kerstverhaal meer, maar precies het tegenovergestelde. En toch vraagt het kleine jongetje zich af waarom de 50 besmette Omi’s niet gezellig bij elkaar mogen zitten. Wie legt aan het jongetje uit, waarom dat niet kan? Ik kan het niet. Gelukkig weet hij niet wat wat de vaccinaties doen en welke toekomst hem en z’n oma te wachten staat. Of is het wél goed om hem eerlijk te vertellen waar Corona vandaan komt en wat de Coronavaccinaties in werkelijkheid gaan betekenen?